گزارش یافته‌هایِ نامشهود!

در بسیاری از پروژه‌های حسابرسی داخلی، تیم رسیدگی با موضوعاتی مواجه می‌شود که طرح آن‌ها در گزارشِ نهایی دشوار است. این گروه از یافته‌ها اغلب دربرگیرنده‌ی مواردی در حوزه‌های نرم/نامشهود سازمان مانند روابط افراد/واحدها، خطوط گزارشگری، فرهنگ سازمانی، و طرز تفکر مدیریت است. در نتیجه، دشواری بحث پیرامون چنین مسائلی ناشی از ماهیت آن‌ها است. برای نمونه، اگر در طی مصاحبه‌ با کارکنان یک واحد سازمانی، به‌تکرار شکایت‌هایی در خصوص عدم تفکیک درست وظایف و فقدان شفافیت در خطوط گزارشگری بشنوید، به‌عنوان حسابرس داخلی باید به این موارد رسیدگی کنید.

اکنون چه باید کرد؟ گزارش حسابرسی داخلی دربرگیرنده‌ی یافته‌های عینی و مبتنی بر‌ شواهد است که در این‌‌جا، مستندسازی مسائل مطرح شده، اگر نه غیر ممکن، اما بسیار دشوار خواهد بود. از سویی، مدیران عملیاتی تمایلی به طرح این‌گونه مسائل در گزارش حسابرسی ندارند و به‌علاوه، مستندات کافی و قابل ارائه به مدیران ارشد سازمان نیز در دسترس نخواهد بود.

رهنمودهای حرفه‌ای در این موارد، نوعی تعامل‌ غیررسمی یا گزارش شفاهی یافته‌ها را توصیه می‌کنند. اگر حسابرسان داخلی در خصوص مسائل نرم سازمان به یافته‌هایی دست یابند که تا حد زیادی از صحت آن‌ اطمینان دارند، باید این مسائل را در کنار یافته‌های مکتوب خود در جلسات با اعضای هیئت‌مدیره یا کمیته‌ی حسابرسی مطرح نمایند. مدیر حسابرسی داخلی در این مباحث باید مراقب عدم فروکاست سطح گفتمان باشد. برای مطالعه بیشتر در خصوص نحوه گزارشگری نتایج حسابرسی فرهنگ سازمانی، می توانید این پست وبلاگ با عنوان «حسابرسی فرهنگ سازمانی: گزارش نتایج کار» را هم مطالعه کنید.

این نوشته را قبلا در پروفایل لینکدین خودم نیز منتشر کرده ام. با مراجعه به آن می توانید نظرات سایر فعالان حرفه و علاقه مندان را نیز مطالعه کنید.